Ο άνθρωπος και ο σκύλος με βάση την ιστορία έχουν στενούς δεσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τα απολιθώματα που ξεχωρίζουν τον σκύλο από το λύκο προέρχονται από τον 14ο αιώνα. Αυτά βρέθηκαν στη Γερμάνια. Επίσης, πολλά στοιχεία έχουν εντοπιστεί στην Μεσοποταμία και την Αίγυπτο. Εκτιμάται, ότι τα πρώτα περιλαίμια δημιουργήθηκαν κοντά στην εξημέρωση των σκύλων.
Από τα αρχαιότερα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του κολάρου είναι ένα σκαλιστό ελεφαντόδοντο. Απεικονίζει το κεφάλι ενός σκύλου σε λούκι με μακρύ λαιμό και γιακά. Χρονολογείται από 5 έως 6 χιλιάδες χρόνια π.χ.
Τα περιλαίμια που απεικονίζονται στην αρχαία Μεσοποταμία και την Αιγυπτιακή τέχνη ήταν πλατιά. Συνήθως ήτανε από ένα κομμάτι χοντρό σχοινί τυλιγμένο αρκετές φορές γύρω από τον λαιμό του σκύλου.
Μέση ανατολή
Στην μέση ανατολή τα περισσότερα σκυλιά δεν ήτανε εντελώς εξοικειωμένα. Τα θεωρούνταν απεχθή και γεμάτα ασθένειες. Αντιθέτως, στην αρχαία Μεσοποταμία και στην Αίγυπτο θεωρούνταν σύντροφοι των θεών.
Ευρήματα στην Αίγυπτο αποδεικνύουν πως οι σκύλοι εκτός από φύλακες είχαν και την ιδιότητα του κατοικίδιου καθώς και του προστάτη των προβάτων, βοειδών κτλπ.
Ανάλογα με την κοινωνική κατάσταση του ιδιοκτήτη τα περιλαίμια ήτανε φτιαγμένα από δέρμα ή χρυσό και έφεραν πάνω τους διάφορα διακοσμητικά καθώς και σφραγισμένα τα ονόματα των σκύλων.
Μεσαίωνας
Κατά τον μεσαίωνα παρατηρείται σημαντική ανάπτυξη στον τρόπο και στα υλικά κατασκευής κολάρων. Διάφορα υφάσματα, δέρματα, αλυσίδες, σίδερα και διάφορα πολύτιμα μέταλλα. Η ποιότητα και η εμφάνιση του, εκτός του ότι ο σκύλος είχε ιδιοκτήτη, υποδήλωνε και αλλά πράγματα, όπως την κοινωνική κατάσταση του ιδιοκτήτη καθώς και την στάση του απέναντι στον σκύλο του.
Τον μεσαίωνα οι σκύλοι χρησιμοποιούνταν και για κυνήγι λαγών, ελαφιών και ως δόλωμα για αρκούδες. Τα περιλαίμιά τους λειτουργούσαν ως προστατευτικά.
Επιπλέον, ήτανε φαρδιά, στιβαρά, φτιαγμένα από δέρμα ή σίδερο και διακοσμημένα με διάφορους τύπους καρφιών. Τα περιλαίμια τον κατοικίδιων σκυλιών από την άλλη ήταν πιο ευαίσθητα, πιο διακοσμημένα και έφεραν κουδούνια για να τα διαχωρίζουν από τα κυνηγετικά. Οι κοινωνικοί σκύλοι ήταν προνόμιο ευγένειας. Τα περιλαίμιά τους ήτανε φτιαγμένα από υψηλής ποιότητας δέρμα, πολυτελή υφάσματα, ασήμι και χρυσό. Σε περιπτώσεις ιδιοκτητών με μεγάλη κοινωνική επιφάνεια υπάρχουν ευρήματα και από περιλαίμια φτιαγμένα από βελούδο, χρυσό καμβά ή διακοσμημένα με ρουμπίνια και μαργαριτάρια.
Περίοδο της αναγέννησης
Κατά την περίοδο της αναγέννησης η απόκτηση σκύλου ως κατοικίδιο ήταν διαδεδομένη ακόμα και στη μεσαία τάξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παραγωγή πιο απλών κολάρων. Τα περιλαίμια αυτής της εποχής είχαν συχνά αναγνωριστικό ρόλο και έφεραν ένα λουκέτο που συμβόλιζε ότι ο σκύλος είχε ιδιοκτήτη. Σύνηθες ήταν επίσης το να έχουν σφραγισμένα πάνω τους το όνομα του σκύλου ή διάφορα μέρη, χάρτες και ιστορίες.